Quilt springen tussen de sterren

Ik heb mijn Springen tussen de sterren weer op ons bed neer gelegd vandaag.
Hij lag namelijk in de dekenkist, maar daar lag hij alweer een tijdje, dus hij moest er uit.
Ik blijf hem heel erg mooi vinden, en ik heb er heel wat jaren aan gewerkt. Niks is met de machine gedaan. Niet dat ik anti naaimachine ben, maar ik weet gewoonweg niet hoe ik dat ding moet gebruiken.

Wetenschappers hebben bewezen dat als je zo nu en dan tegen je planten praat ze beter groeien.
Ik ben er van overtuigd mocht een plant hersenen en een paar spieren hebben hij zich al gauw uit zijn plantenpot zou hebben gewringd. En hard de wijde wereld was ingestormd.
Hoe kom ik toch tot deze gedachten? Ik bekijk nu mijn plant op mijn kantoortje. Hij staat daar zo alleen. En hij heeft mij als enige compagnon die misschien zolang ze hier zit maar twee zinnen heeft gesproken. 1. Je ziet er stoffig uit.2. je hebt water nodig. Nee, als ik die plant was en ik had me een paar spieren en een stel hersenen, ik zou me uit de wortels maken en de wijde wereld intrekken.